در آغاز هیچ نبود،کلمه بود،و آن کلمه خدا بود و خداوند زندهی جاوید بود که در کویر بیپایان عدم تنها نفس میکشید.
حرفهایی است برای گفتن که اگر گوشی نبود نمیگوییم و حرفهایی است برای نگفتن، حرفهایی که هرگز سر به ابتذال گفتن فرود نمیآورند و سرمایه ی ماورایی هر کسی به اندازه ی حرفهایی است که برای نگفتن دارد.
۱ نظر:
چرا نمی نویسی؟
وبلاگ خوبی دارید.
ارسال یک نظر