1-"شاید شما گناهکار باشید... بابت چای و سیگار و هوس و حسرت!"
و شاید هم ما گناهکار باشیم... بابت بودن ودیدن و نفس کشیدن!
2-رفیق رمقی نمانده وگرنه ما همانیم که بودیم. خوب گوش کنی صدای گرفته مان را می شنوی. شاید نای فریاد نداشته باشیم اما با نالیدن هم بیگانه ایم. همیشه متهمیم به خسته شدن اما راست بگو کیست که خسته نیست؟
بد دردی است به یأس ایمان آوردن اما ما هنوز هم:
"باید راهی باشد/حتما باید راهی باشد/که تا به حال به فکرمان نرسیده/چه کسی این مغز را به من داد؟/که میگرید/که میخواهد/و میگوید که هنوز امیدی هست/و نمیگوید نه"
حرف و حدیث نگاهمان تلخ هست اما هنوز نگاهمان نگاه مردار نیست.
3- بلاگر روزهاست که بالا نمی آید. نمیدانم چرا؟. پرسیدم بقیه هم رنج می برند از این بالا نیامدن.
