غفلت

ما آدم ها بعضی اوقات خیلی غافل میشیم!

اندکی سایه

نام «اندکی سایه» با جنجال های امیرحسین چهلتن بر سر انتخاب این کتاب به عنوان کتاب سال جمهوری اسلامی در سال 1385 گوشه ی ذهنم بود تا اینکه چند وقت پیش که تو انقلاب پرسه می زدم توی یک کتابفروشی قدیمی دیدمش.
راستش من خیلی ازش خوشم نیومد ولی به نظرم به اندازه ی کافی قوی هست که شایسته ی جایزه باشه. نقدهای خیلی زیادی بر این کتاب نوشته شده اما جدای از همه ی اینها روایت افسانه ای و نقل قول های کتاب به نظرم دلنشینه.
" آن سرزمین بکر که
بهارش به نرگستانی می مانست و
تابستانش ازآن سایه ها،
پائیزش مال من بود.
آن سرزمین محبوب
در زمستان بی کسی مرده است."
"ظلم چهره ای یگانه دارد. آدم های چاکر و گوش به فرمانند که بر این چهره ی یگانه سایه می اندازند."
احمد بیگدلی،" اندکی سایه"،انتشارات خجسته

نیست همتا

"خداوند بزرگ‌نفس است و«نیست‌همتا»
مشغول‌دل‌تر از آن گشتم که بودم."

سالی سرشار از تازگی و نفس های عمیق...

نقاش خلوت ها

«مستضعفان این مطمئن‌ترین پایگاه برای ارزش‌های برآمده از انقلاب اسلامی و آماده‌ترین قشر برای اصلاحگری و پایبندترین پشتوانه برای اصول و اصول‌گرایی صبورانه به‌گوشند كه آیا فرزندان مصدرنشین‌شان همچنان به جایگاه عزیز آنان اقرار می‌كنند و بر وظایف تخطی‌ناپذیرشان در حمایت از منافع محرومین اصرار می‌كنند. معنای این انتظار را چگونه لمس كرده‌ است كسی كه نداند در سفره‌های كوچك آنان اولی‌تر از نان اعتنای صادقانه به ارزش‌هایی است كه جان جوانانشان را خرج آن كرده‌اند؟»
این بخشی از بیانیه ی انتخاباتی میرحسین موسوی است و حال چند سوال:
1- آیا در طول 20 سال سکوت سید عزیز، این «آماده ترین قشر برای اصلاحگری» انتظار نمی کشیده اند؟ کدام تابلوی نقاشی ایشان بازتاب این انتظار است؟
2- کدامین دلیل باعث شده است که میرحسین 20 سال از وظایف تخطی ناپذیر خود چشم بپوشد؟
سلاح نسل ما پرسشگری است. ما سوال های زیادی داریم و منتظر جوابیم. اگر سوال های ما را پاسخی نیست همان بهتر که میرحسین نقاش خلوت ها باشد و ردای ریاست جمهوری به تن نکند.

شک

"از «شک نیاوردگان کرده یقین» باید بر حذر بود که بی تحمل ترین و تحمل ناپذیرترین جانورانند."
به کسانی که کاخ های خیالشون مستحکمه!
به کسانی که هنگام حرف زدن بیش از اندازه دستاشون تکون میخوره.
و به تمام مدعیان این کره ی خاکی!