امروز(نیمه شعبان) که همه حرف از اومدنش میزنن به طور اتفاقی به این نوشته ی نیچه رسیدم. گفتم بذارمش اینجا:
" زماني مي رسد كه " زرتشت " تصميم به ترك دوستان و مريدان خود مي گيرد.
او هنگام خداحافظي سخن پر مغر و شگرفي به انها مي گويد:
(( مي گوييد به زرتشت ايمان داريد؟اما زرتشت كيست؟
مومنان منيد؟اما مومنان كيستند؟
شما آنگاه كه مرا يافتيد هنوز خود را نجسته بوديد ، همه مومنان چنين اند.
ازين رو ايمان چنين كم بهاست.
اكنون شما را مي فرمايم كه مرا گم كنيد و خود را بجوييد.
و تنها آنگاه كه همگان مرا انكار كرديد نزد شما باز خواهم گشت.))"
۲ نظر:
سلام، خوشحالم که حال که ننوشتن آغازیدم بهتری می نویسد! ممنون!
سلام... چه خوب که شروع کردی. خدا قوت
ارسال یک نظر