به شکایت از رو گرفتن خورشید که پشت ابر رفت و چهره برگرفت:
"دل داده ام به همین چراغ اتاق
که اگر پشت ابر هم می رود گاهی
دود سیگار است."
این چه استغناست یا رب وین چه قادر حکمتست ...... کاین همه درد نهان هست و مجال آه نیست
در آغاز هیچ نبود،کلمه بود،و آن کلمه خدا بود و خداوند زنده ی جاوید بود که در کویر بی پایان عدم تنها نفس میکشید.
حرفهایی است برای گفتن که اگر گوشی نبود نمیگوییم و حرفهایی است برای نگفتن، حرفهایی که هرگز سر به ابتذال گفتن فرود نمیآورند و سرمایه ی ماورایی هر کسی به اندازه ی حرفهایی است که برای نگفتن دارد.
۱ نظر:
خوبه که به وجودش دل خوش داری حتی زمانی که پشت ابر سیگار است!!!
ارسال یک نظر