۱۳۸۸ شهریور ۳۰, دوشنبه
ما بهت زده ایم
این زخم عمیقی است که هرگز بهبود نمی یابد. جسم پاره پاره را می شود بند زد اما روح زخمی مداوا نمی شود. این حکایت آدم هایی است که ناباورانه می نگرند به آنچه که می گذرد. حکایت آن هایی که " دربهار جوانی پیر شدند". ما به این حادثه ها عادت نداریم. ما هر روز دلمان می لرزد از با خبر شدن. ما هنوز هم تند تند نفس می کشیم. ما بهت زده ایم...
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر