این چه استغناست یا رب وین چه قادر حکمتست ......
کاین همه درد نهان هست و مجال آه نیست
۱۳۸۸ تیر ۲۴, چهارشنبه
روح سرگردان
حالا دیگه برام شده یه کابوس. تجربه¬ای که هربار تا نزدیکیش میرم اما تازه میفهمم که چقدر ازش دورم. انگار یه چیزی تو وجودم شکسته که هیچ بندزنی نمیتونه درستش کنه. انگار پوست میندازه این روح سرگردان.
در آغاز هیچ نبود،کلمه بود،و آن کلمه خدا بود و خداوند زندهی جاوید بود که در کویر بیپایان عدم تنها نفس میکشید.
حرفهایی است برای گفتن که اگر گوشی نبود نمیگوییم و حرفهایی است برای نگفتن، حرفهایی که هرگز سر به ابتذال گفتن فرود نمیآورند و سرمایه ی ماورایی هر کسی به اندازه ی حرفهایی است که برای نگفتن دارد.
۱ نظر:
نفس بکش ، عمیق.
ارسال یک نظر